สารเคลือบ
ป้องกันสีเหลืองสำหรับพลาสติกวิศวกรรม

เมื่อสารเคลือบสัมผัสกับกลางแจ้ง ปัจจัยต่างๆ เช่น ความชื้น ความร้อน และรังสี UV อาจทำให้สารเคลือบเสื่อมสภาพได้โดยทั่วไปแล้ว ส่วนประกอบที่ไวต่อการเคลือบมากที่สุดคือเรซินและผงที่ก่อตัวเป็นฟิล์มรังสีอัลตราไวโอเลตและน้ำทำให้วัสดุเหล่านี้เกิดการย่อยสลายทางเคมี และปฏิกิริยาการย่อยสลายเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเร่งตัวขึ้นเมื่ออุณหภูมิสูงขึ้นการเสื่อมสภาพของสารเคลือบผิวที่เกิดจากรังสีอัลตราไวโอเลตมักเรียกว่าโฟโตออกซิเดชันปฏิกิริยานี้ถูกกระตุ้นโดยรังสีอัลตราไวโอเลตออกซิเจนในบรรยากาศมีส่วนร่วมในการย่อยสลายทางเคมีสารที่ดูดซับโฟตอนดังกล่าวเรียกว่า โครโมฟอร์ และอาจเป็นกลุ่มปลายของอนุภาคเม็ดสี แกนหลักหรือตัวประสานโพลิเมอร์ สิ่งเจือปน ตัวทำละลายตกค้าง หรือสารเติมแต่งเมื่อโฟตอนถูกดูดซับ โครโมฟอร์จะปล่อยพลังงานออกมากระบวนการนี้มักทำได้โดยการทำลายพันธะโควาเลนต์เพื่อสร้างอนุมูลอิสระสองอนุมูลอิสระอนุมูลเหล่านี้มักมีปฏิกิริยาสูงต่อออกซิเจนและรวมตัวกับออกซิเจนเพื่อสร้างอนุมูลอิสระที่มีออกซิเจนเป็นศูนย์กลางเมื่อก่อตัวขึ้นแล้ว อนุมูลเหล่านี้สามารถทำลายพันธะของสารเคมีอินทรีย์อื่นๆ ผ่านขั้นตอนทางเคมีต่างๆ ทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ที่นำไปสู่การสลายตัวของโพลิเมอร์ขึ้นอยู่กับโพลิเมอร์ สามารถสังเกตการเพิ่มหรือลดความหนาแน่นของการเชื่อมโยงข้าม หรือจำนวนโมเลกุลที่มากขึ้นหรือน้อยลงได้ก่อนหน้านี้อาจทำให้การเคลือบแตกร้าวซึ่งอาจทำให้เคลือบมีความหนืด ต้านทานตัวทำละลาย หรือต้านทานการขีดข่วนได้และความเงาของสีจะหายไปและสีจะเปลี่ยนไป
นอกจากโฟโตออกซิเดชันแล้ว ฟิล์มที่ขึ้นรูปเรซินในสารเคลือบสามารถย่อยสลายได้โดยการไฮโดรไลซิส โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออุณหภูมิของสารเคลือบเพิ่มขึ้นภายใต้แสงแดดจ้าภายใต้สภาวะเหล่านี้ โมเลกุลของน้ำที่ดูดซับในสารเคลือบสามารถโจมตีพันธะโควาเลนต์ในเรซินและแยกสายโซ่โพลิเมอร์ ส่งผลให้น้ำหนักโมเลกุลลดลงเรซินโพลีเอสเตอร์และอัลคิดจะไวต่อผลกระทบนี้มากกว่าโพลียูรีเทนและอีพอกซี